تنظیم بیمه نامه با ارزیابی دقیق ریسک
اهمیت صنعت بیمه بازرگانی در پیشرفت و ترقی همزمان فعالیتها و چرخه اقتصاد در جوامع قابل چشم پوشی نیست. اینکه بدون داشتن مکانیزم بیمه، اقتصاد پویایی را طلب کنید کاملا غیرمنطقی است. تصور نبود پوششهای بیمهای در بازرگانی، میتواند در پی شکستهای بزرگی که در پروژهها و ماجراجوییهای بشر پدید میآید، خسارتهای جبران ناپذیری برای افراد به ارمغان بیاورد. مانند شکست در پروژه اکتشاف و توسعه میدان گاز، موفق نبودن در پرتاب ماهواره و قرار دادن آن در مدار، البته از همه اینها رایجتر میتوان به ریسک حمل و نقل هوایی، زمینی و دریایی بار و محصولات بدون داشتن پوشش بیمه مناسب، اشاره کرد.
مراحل مربوط به بیمه در سه مرحله قبل، حین و بعد از حادثه مورد بررسی قرار میگیرد. بعبارتی بیمه گر و بیمه گزار در ابتدای امر پیش از صدور بیمه نامه بر سر مفاد آن با یکدیگر به توافق میرسند. همه انواع پوششهای بیمه مسیر تقریبا یکسانی طی میکنند:
- در ابتدای پروسه فرم پیشنهادی بیمه به مشتری تحویل داده شده تا بررسی اولیه روی آن صورت بگیرد.
- همه جوانب ریسک مورد اررزیابی قرار میگیرد و بهترین ارزیابی با بازدید کارشناسی از ریسک توسط ارزیاب ریسک شرکت بیمه گر امکان پذیر است.
- پس از توافق بیمه گر بر سر ریسک پیشنهادی، بیمه نامه با کلیه جزئیات بدست آمده از دو مرحله قبل تنظیم میگردد
بیمه گر موظف است تمامی مراحل فوق را بصورت کاملا حرفهای و با رعایت اصول و اخلاقیات انجام دهد. باید بدانید که ارزیابی جامع و کارشناسی ریسک بسیار مهم است. ارزیابی ریسک مهمترین بخش از فرآیند مدیریت ریسک عملیات صدور بیمه است و بسیار مهم است که تمیز و دقیق صورت بگیرد تا نتایج آن به بهترین نحو در تنظیم و صدور بیمه نامه منعکس شود و مفاد آن برای بیمه گر و بیمه گزار منافع خوبی داشته باشد. بعبارتی ارزیابی ریسک امکان برد برد را برای هر دو طرف فراهم میکند.
بهتر است بدانید که بیمه گر هیچ مسئولیتی در هنگام وقوع حادثه ندارد و بعد از اتمام شرایط بحرانی، رسیدگی به خسارت و جبران آنها برعهده بیمه گر است. برای اینکه در این بین همه طرفین سود ببرند، باید بیمه گر در هنگام صدور بیمه نامه و ارزیابی جامع و فراگیر ریسکهای پیشنهادی و مدیریت ریسکها هنگام تنظیم بیمه نامه، سختگیریهای لازم را انجام دهد.
این سختگیریها امکان تسهیل در خدمت رسانی بیمه گر را در طول دوره اعتبار پوشش بیمه و پرداخت خسارتها میسر میسازد. امروزه حوادث تلخ و ناگواری در کشورها میبنیم که متاسفانه نشان دهنده عدم ارزیابی درست ریسکها در جوامع است چرا که سرمایههای زیادی بی پشتوانه از بین میروند.
اساس کار بیمه گری این است که بیمه گر مبتنی بر عقلانیت، احتیاط، محافظه کاری و تخصص، با اتکای به بررسی آمار و سوابق خسارتی پیشین، پیش بینی احتمالات آینده و در چارچوب توانگری مالی خود که مبتنی بر ریسک تعیین میشود، ریسک مربوط به مشتریان و بیمه گزاران را بپذیرد و خسارتهای احتمالی و آینده آنها را جبران کند.
چنین امری زمانی میسر است که بیمه گر فرآیندهای منسجم و مبتنی بر ریسک، برای پذیرش ریسک و صدور بیمه نامه برای افراد داشته باشد. اگر بیمه گر در این عملیات سربلند نشود، ورشکستگی و حذف او از بازار حتمی است.
چنین مهمی تنها با شناخت و ارزیابی دقیق ریسک میسر خواهد شد.
در صنعت بیمه های بازرگانی پوششهای بیمه مختلفی وجود دارد که بصورت پوشش بیمه زندگی و غیر زندگی هستند. مطمئنا یک نفر نمیتواند در تمامی رشتهها تبحر کافی داشته باشد، ارزیاب ریسک هم از این قاعده مستثنا نیست. در بیمه گری حتی در یک رشته هم یک ارزیاب نمیتواند بر صد درصد کار احاطه داشته باشد و چندین ارزیاب برای یک رشته مثلا آتش سوزی و خطرات تبعی به کار گرفته نمیشود. نمیتوان انتظار داشت فردی به تنهایی ارزیاب ریسک واحدهای صنعتی مختلف چون صنایع سیمان، خودرو، نفت و گاز و… باشد. بنابراین تربیت ارزیابان ریسک متخصص در هر حوزه باید بصور دقیق و برنامه ریزی شده صورت گیرد و افراد به سمت تخصصی کردن فعالیت خود در رشته مشخصی هدایت شوند.
با همه این اوصاف میبینیم که ارزیابی ریسک در صنعت بیمه کشور چندان جدی گرفته نمیشود و بسیاری از مدیران و کارشناسان سطوح مختلف بیمه کشور از این مهم غافلند و چه خوب است که برای پویایی اقتصاد جامعه چنین مواردی بیشتر مورد توجه قرار گیرند.
منبع: