از مدت‌ها پیش نياز شدیدی جهت پوشش خطرات دام احساس مي‌شد و در همین راستا در كشورهاي اروپايي، برخی از اتحاديه‌ها وام‌هايي جهت تأمين بيشتر به كشاورزان واگذار كردند و از سوی ديگر بانكداراني كه نسبت به اعطاي وام اقدام كرده بودند، در‌صدد تهیه پوششي برای تأمین و حفظ سرمايه‌هاي خویش برآمدند، چون در برخی از سال‌ها سرمايه‌هاي وام‌دهندگان به سبب بروز امراض مسري دهان و پا در میان دام‌ها به خطر می‌افتاد و منجر به ضررهاي سرسام‌آوری می‌گرديد. بنابراین وجود این نوع پوشش بيمه‌اي مي‌تواند خسارات ذکر شده را جبران نماید.
بيمه دام، احشام و حيوانات را در برابر مرگ ناشي از حادثه، امراض و يا حوادث ناشي از حمل و نقل و عدم‌النفعی که در نتیجه امراض دهان و پا ایجاد می‌شود تحت پوشش قرار می‌دهد. اين نوع بيمه‌نامه به طور معمول براي حيواناتي همچون اسب، گاو و گوسفند و براي بیماری‌هایی نظیر سياه‌زخم و امراض دهان و پا، به صورت جداگانه و پوششي مجزا صادر می‌گردد.
پوشش‌هاي بيمه دام
پوشش‌هاي بيمه‌اي ارائه شده به بیمه‌گذار در محدوده جغرافيايي درج شده در بيمه‌نامه که بيمه‌گر متعهد به جبران خسارت می‌باشد به شرح زير است :
• مرگ ناشي از بیماری‌های طبيعي
• بيماري (Illness)
• نقص (Disease)
• حوادث(شامل فوت ناشي از آتش‌سوزي و صاعقه)
موارد خارج از تعهد بيمه‌گر عبارت است از:
• خسارات از كارافتادگي دام و يا خساراتی که در نتیجه مفيد نبودن براي انجام كار و هدفي كه نگهداري مي‌شده است، ایجاد می‌گردد.
• خساراتی که از اعمال جراحي، تلقيح و مايه‌كوبي(Inoculation) ناشی می‌گردند مگر زمانی که اين موارد در راستای جلوگيري از مرض و يا بيماري‌هاي ناشي از حادثه انجام شود.
• خسارت‌هایی که در اثر غفلت بيمه‌گذار و كاركنان وي در حفظ و نگهداري دام و يا در نتیجه اعمال عمدی منجر به جراحت و يا مسموميت احشام ایجاد گردد.
• خسارات ناشي از هر نوع حمل و نقل دريايي احشام به استثنای حمل از طريق راه‌هاي مجاز آبي داخلي
• خسارت‌‌های ناشي از جنگ
• خسارات ناشي از جنگ داخلي، شورش، آشوب، اغتشاش و بلوا
بيمه‌نامه‌هاي دام، موظف به جبران خسارات احشام در برابر مرگ ناشي از بیماری‌ها، جراحات ناشي از حوادث، آتش‌سوزي، صاعقه، طوفان و یا خسارات حین حمل دام می‌باشد.
