یکی از چالش‌های پیش روی اکثر افراد یافتن بهترین راه برای پس‌انداز در شرایط اقتصادی موجود و همچنین یافتن پشتوانه‌ای بهتر و قابل اتکاتر برای پس‌انداز در سال‌های آینده و یا دوران بازنشستگی است. در این متن به مقایسه بیمه عمر و بیمه تامین اجتماعی خواهیم پرداخت. لازم است به ذکر است که ماهیت این دو نوع بیمه، تفاوت‌های عمده‌ای با یکدیگر دارند.
بیمه عمر چیست؟
بیمه عمر و سرمایه‌گذاری نوعی سرمایه‌گذاری با سود تضمین‌شده است که ضمن دریافت سود سرمایه‌گذاری، پوشش‌های بسیاری همچون فوت، نقص‌عضو، ازکارافتادگی و حتی بیماری‌های خاص را نیز شامل می‌شود. بیمه عمر و سرمایه‌گذاری بیمه‌ای کامل با پوشش‌های گوناگون است که شخص بیمه‌گذار، می‌تواند پوشش‌های مد‌نظر را مطابق میل خود انتخاب نماید.
اما بیمه تامین اجتماعی به کلیه افراد شاغل اختصاص می‌یابد و مطابق قانون کار، تمامی افراد شاغل می‌بایست این نوع بیمه‌نامه را داشته باشند. حق بیمه تامین اجتماعی نیز هر سال به وسیله وزارت کار معین می‌گردد. این حق بیمه بایستی تا مدت۳۰ سال به سازمان تامین اجتماعی پرداخت گردد و دارنده این بیمه در طول مدت بیمه تنها می‌تواند از پوشش‌های ساده درمانی این بیمه‌نامه استفاده نماید. پس از ۳۰ سال پایان پرداخت حق بیمه، فرد قادر به دریافت مستمری بازنشستگی خواهد بود.
تفاوت‌های اصلی بیمه عمر و بیمه تأمین اجتماعی
• به طور معمول بیمه‌های تأمین اجتماعی ماهیت درمانی دارند. اما بیمه عمر، به نوعی مکمل بیمه تأمین اجتماعی محسوب می‌شود.
• می‌توان گفت محدودیت سنی در دریافت بیمه عمر وجود ندارد. از نوزاد یک روزه تا شخص هفتاد ساله قادر به دریافت بیمه عمر هستند.
• در بیمه عمر، میزان حق بیمه و چگونگی پرداخت آن (ماهیانه، سالیانه یا حتی فصلی) بسته به صلاحدید فرد قابل انتخاب است.
• در بیمه تامین اجتماعی، به شخص بیمه‌شده دفترچه درمانی تعلق گرفته و هزینه‌های درمانی معمول تحت پوشش قرار می‌گیرند. اما در بیمه عمر، فقط بیماری‌های خاص نظیر سکته قلبی و مغزی، جراحی باز قلب، پیوند اعضای اصلی بدن و انواع سرطان تحت پوشش بیمه قرار می‌گیرند.
• در بیمه عمر برخلاف بیمه تأمین اجتماعی به حق بیمه پرداختی سود تعلق خواهد گرفت.
• در بیمه عمر در هر زمان امکان بازخرید وجود دارد. بدین معنا که پس از گذشت ۱۰ سال از پرداخت حق بیمه عمر، می‌توان اندوخته خود به همراه سود آن را دریافت نمود و یا درخواست مستمری بازنشستگی داد. در حالی که در بیمه تامین اجتماعی فرد زودتر از ۳۰ سال قادر به برداشت اندوخته خود نخواهد بود.
• در بیمه عمر، پس از گذشت یک سال بدون نیاز به وثیقه و ضامن می‌توان تا ۹۰ درصد اندوخته تقاضای وام کرد.
• در بیمه عمر، در صورت ازکارافتادگی کلی فرد بیمه‌شده براثر حادثه، دیگر نیازی به پرداخت حق‌بیمه نخواهد بود و چنانچه فرد پوشش ازکار افتادگی را انتخاب کرده باشد، می‌تواند مستمری نیز دریافت نماید.
• در بیمه عمر فرد می‌تواند ذی‌نفعان خود را تعیین کند. بنابراین در صورت فوت بیمه‌شده، بدون نیاز به انحصار وراثت، سرمایه فوت به آن‌ها تعلق خواهد گرفت.
• هزینه‌ای که بیمه تأمین اجتماعی در صورت فوت فرد به بازماندگان وی پرداخت می‌کند بسیار ناچیز است؛ درحالی‌که در بیمه عمر اگر بیمه‌شده فقط یک قسط از حق‌بیمه را پرداخت کرده باشد، در صورت فوت فرد به‌غیراز پرداخت سرمایه فوت، اگر فوت براثر حادثه باشد (در صورت خریداری پوشش فوت براثر حادثه) تا ۳ برابر سرمایه فوت نیز به بازماندگان وی پرداخت می‌شود.
ش سرمایه حیات و اندوخته پرداختی در بیمه عمر و تامین آتیه، هر مقداری که باشد از مالیات معاف است و چنانچه بیمه‌شده فوت کند هم مالیاتی بر ارث تعلق نخواهد گرفت.
آیا دریافت بیمه عمر به‌صرفه است؟
برای به دست آوردن سود قابل توجهی در کوتاه‌مدت از طریق سرمایه‌گذاری در بانک، در ابتدا مبلغ بسیاری نیاز است. در حالی که در بیمه عمر تنها با پرداخت یک حق‌بیمه می‌توان تحت پوشش‌های بیمه‌ای نیز قرار گرفت.
برای رسیدن به اندوخته‌ای مناسب از سرمایه‌ای اندک در طول زمان، بیمه عمر مناسب خواهد بود. اما در صورتی که می‌خواهید سود بیشتری در مدتی کوتاه به دست آورید و قابلیت نقد‌شوندگی سریع نیز برایتان اهمیت دارد، سپرده‌گذاری در بانک مناسب‌تر خواهد بود.
از آنجایی که در بیمه عمر اندوخته‌ی دریافتی نسبت به مجموع حق بیمه‌های پرداختی در دراز‌مدت مبلغ قابل توجهی است این نوع بیمه مناسب به نظر می‌رسد. علاوه بر این بیمه‌گذار می‌تواند سالیانه تا ۲۵ درصد مبلغ تورم را بر حق بیمه پرداختی خود اضافه نماید.
